Wat een reis, de meest authentieke maar ook de meest pittige die ik al ondernam.
Een innerlijke reis die me tot stilstand bracht.
Een innerlijke reis die me troostte en heelde van onverwerkte dingen in mijn systeem.
Een innerlijke reis die me loskoppelde van ideeën, verwachtingen en oordelen over wie ik zou moeten zijn.
Een innerlijke reis die me liefdevol in zijn greep hield om door de weerstand, de angst en de vooroordelen te bewegen.
Een innerlijke reis die me steeds meer meeneemt naar wie ik werkelijk ben, naar waar ik voor sta.
Een innerlijke reis naar mijn stromende rivier waar er magie ontstaat door mezelf te omarmen.
Waar mijn beschermingsschild van een lotusbloem zijn bloemblaadjes openvouwt.
Waar ik meer en meer in mijn kracht ga staan.
Waar ik duisternis van het leven omarm en transformeer naar licht.
Waar ik onwetendheid omarm en transformeer naar inzichten.
Waar ik anderen mag verbinden met zichzelf.
Waar ik hemel en aarde verbind.
Waar ik gewoon leef.
Namasté,
Naddy
Reactie plaatsen
Reacties